ครูเล่านิทานสู่นักเรียนฟัง

   เช้าตรู่วันนั้น ครูเริ่มกิจกรรมจิตศึกษาโดยให้นักเรียนทุกคนนั่งเป็นวงกลม

 กิจกรรม..
  ครูเปิดเพลงคลื่นสมองต่ำ ให้นักเรียนทุกคนทำสมาธิ 2-3 นาที ก่อนเริ่มกิจกรรม ระหว่างที่ทุกคนทำสมาธิครูก็จะชื่นชมคนที่ทำได้ดี ด้วยคำพูด Empower เช่น พี่...เยี่ยมมากครับ, พี่...เก่งมาครับ, พี่...น่ารักมากครับ, พี่...ยอดยเยี่ยมมากเลยครับวันนี้ พี่..จะเป็นเด็กที่ดี เป็นเด็กนักเรียนที่น่ารักของคุณครูและเพื่อนๆ คุณครูเชื่อเช่นนั้นครับ ขอบคุณพี่.. อีกครั้งครับ เป็นต้น
ก่อนที่ทุกคนจะลืมตาขึ้นมา เพื่อเริ่มกิจกรรมจิตศึกษา ครูจะชื่นชมนักเรียนทุกคนและขอบคุณนักเรียนทุกคน แล้วให้นักเรียนทุกคนลืมตา

  คุณครูเตรียมหนังสือนิทานมาเล่าให้นักเรียนรับฟัง

เรื่องมีอยู่ว่า..

นานมาแล้วมีต้นแอปเปิลใหญ่อยู่ต้นหนึ่ง
และก็มีเด็กผู้ชายตัวเล็กๆคนนึงชอบเข้ามาอยู่ใกล้ๆและเล่นรอบๆต้นไม้นี้ทุกๆวัน
เขาปีนขึ้นไปบนยอดของต้นไม้ และก็กินผลแอปเปิล และก็นอนหลับไปภายใต้ร่มเงาของต้นแอปเปิล
เขารักต้นไม้ และต้นไม้ก็รักเขา
เวลาผ่านไป เด็กน้อยโตขึ้น และเขาไม่มาวิ่งเล่นรอบๆต้นไม้ทุกวันอีกแล้ว
วันนึงเด็กน้อยกลับมาหาต้นไม้ เด็กน้อยดูเศร้า
"มาหาฉันและมาเล่นกับฉันเหรอ" ต้นไม้ถาม
"ฉันไม่ใช่เด็กเล็กๆ แล้วนะ ฉันไม่อยากเล่นรอบๆ ต้นไม้อีกแล้ว ฉันต้องการของเล่น ฉันอยากได้เงินไปซื้อของเล่น" เด็กน้อยตอบ
"แต่ฉันไม่มีเงินจะให้ ....เก็บลูกแอปเปิลของฉันไปขายสิ เพื่อเอาเงินไปซื้อของเล่น " ต้นไม้ตอบ
เด็กน้อยตื่นเต้นมาก เขาเก็บลูกแอปเปิลไปหมดและจากไปอย่างมีความสุข หลังจากเขาเก็บแอปเปิลไปหมดแล้ว เขาไม่กลับมาหาต้นไม้อีกเลย

ต้นไม้ดูเศร้า...

วันหนึ่งเด็กน้อยกลับมา เขาดูโตขึ้น ต้นไม้รู้สึกตื่นเต้นมาก
"มาหาฉันและมาเล่นกับฉันเหรอ" ต้นไม้ถาม
"ฉันไม่มีเวลามาเล่นหรอก ฉันมีครอบครัวแล้ว ฉันต้องทำงานเพื่อครอบครัวของฉันเอง เราต้องการบ้าน ช่วยฉันได้ไหม"
"แต่ฉันไม่มีบ้าน... ตัดกิ่งก้านของฉันไปสิ ....เอาไปสร้างบ้าน"
ดังนั้นเด็กน้อยตัดกิ่งก้านทั้งหมดของต้นไม้ไปและจากไปอย่างมีความสุข

อีกครั้งที่ต้นไม้ถูกทิ้งให้เดียวดายและเศร้า...

วันหนึ่งในฤดูร้อนเด็กน้อยกลับมา ต้นไม้ดีใจมาก
"มาหาฉันและมาเล่นกับฉันเหรอ" ต้นไม้ถาม
"เปล่าฉันรู้สึกผิดหวังกับชีวิตและเริ่มแก่ขึ้น ฉันอยากแล่นเรือไปพักผ่อนไกลๆ  ให้เรือฉันได้ไหม"
"ใช้ลำต้นของฉันได้เอาไปสร้างเรือ เพื่อหนูจะได้เล่นเรือไปและมีความสุข" ต้นไม้ตอบ
ดังนั้นเด็กน้อยตัดลำต้นของต้นไม้ไปสร้างเรือ เขาล่องเรือไปและไม่เคยกลับมาอีกเลย

หลายปีผ่านไป ในที่สุดเด็กน้อยกลับมา
"ฉันเสียใจ เด็กน้อย ฉันไม่เหลืออะไรจะให้อีกแล้ว ไม่มีผลแอปเปิลให้.."
"ฉันไม่มีฟันจะกินแล้ว"
"ฉันไม่มีลำต้นให้ปีนอีกแล้ว"
"ฉันปีนไม่ไหวแล้ว ฉันแก่แล้ว" เด็กน้อยตอบ
"ฉันไม่มีอะไรเหลือให้อีกแล้ว สิ่งเดียวที่เหลือ มีเพียงรากที่กำลังจะตาย"

"ตอนนี้ฉันไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว แค่อยากได้ที่พักพิง ฉันเหนื่อยมาหลายปีแล้ว"
"รากของต้นไม้แก่ๆ  จะเป็นที่พักพิงของหนูได้..  มาสิ! นั่งลงข้างๆ ฉัน ...หลับให้สบาย....."
เด็กน้อยนั่งลงข้างๆ ต้นไม้ดีใจ ยิ้ม...และน้ำตาไหล...
 
พอครูเล่าจบ ครูให้นักเรียนแสดงความรู้สึกหลังจากการฟัง...
คุณครูขอบคุณนักเรียนทุกคน หลังจากที่นักเรียนคนนั้นแสดงความรู้สึกออกมา.

บันทึกความสุขของฟ้า(วิทิตา) ในวันพ่อ

กิจกรรม

- คุณครูและเด็กๆ นั่งรวมกันเป็นวงกลม มือซ้ายสัมผัสที่หน้าท้องตัวเอง มือขวาวางบนหน้าขา หลังตรง
สูดลมหายใจเข้ารับอากาศบริสุทธิ์ ความสดชื่นของเช้าวันใหม่ รู้สึกที่ท้องพองขึ้น ผ่อนลมหานใจออก ไล่ความเหนื่อยล้า อากาศเสียออกจากปอดของเรา รู้สึกที่ท้องแฟบลง ทำซ้ำๆ 8-10 ครั้ง(ช้าๆ ไม่รีบเร่ง มีสติกับลมหายใจของตนเอง)
- คุณครูอ่านบันทึกความสุขของฟ้า(วิทิตา) ในวันพ่อ ให้เพื่อนๆ ฟัง และชื่นชมพี่ฟ้าที่มีความคิดเป็นผู้ใหญ่และตั้งใจบันทึกความสุขมาให้คุณครูอ่านทุกสัปดาห์
..........วันหยุดสามวันหนูไม่ได้ไปเที่ยวกับครอบครัว แต่หนูก็ดีใจที่ได้อยู่กับแม่สองวัน เพราะแม่ทำงานที่โรงงานไม่เคยมีวันหยุดเลย วันนี้แม่ทำน้ำพริกปลาทูกับผักลวกและผักกระถินที่เกิดริมรั้วให้กิน อร่อยมากเลยค่ะ หนูกินเยอะมากแต่ก็ไม่เห็นโตขึ้นเลย พอสายๆ หนูทำการบ้าน ค้นคว้าอิสระ ดูทีวีและฟังเพลง  แล้วน้องชายหนูน้องฟิวส์ ก็มาชวนหนูเล่นฟุตบอลและเล่นฟาง โดยเอาฟางมาทำซุ้มเล็กๆ และปิดซุ้มให้มืดๆ แล้วก็เข้าไปเล่นข้างใน มันมืดมากเลยค่ะ มองไม่เห็นอะไรด้วย เล่นไปมาจนเริ่มคันตามตัว ใกล้ค่ำก็พากันไปอาบน้ำกินข้าวเข้านอนค่ะ
............เช้าวันที่ 5 ธันวาคม 2554 วันพ่อนั่นเอง ครูยิ้มครูโอ๋ได้ไปไหว้พ่อไหมคะ  ส่วนหนูไหว้ตาแทนค่ะ พ่อหนูอยู่กรุงเทพฯ อ๋อ หนูลืมเขียนอีกเรื่องค่ะ เรื่องที่พ่อหนูโทรมา หนูไม่ได้ติดต่อพ่อมาเกือบสองปีแล้ว หนูพึ่งได้คุยกับพ่อวันนี้เอง หนูถามว่าพ่อสบายดีไหมคะ พ่อบอกว่าสบายดีแล้วหนูก็คุยกับพ่อเรื่องต่างๆหลายเรื่อง  แล้วหนูก็บอกพ่อว่า วันพ่อหนูขอให้พ่อมีความสุขนะคะ ถ้าพ่อมาอย่าลืมซื้อเสื้อมาฝากหนูด้วยนะ
........ถึงแม้ว่าหนูจะไม่ได้ไหว้พ่อ หรือเจอพ่อ แต่หนูก็ยังดีใจที่ได้ยินเสียงที่ได้คุยกับพ่อ  พ่อหนูก็อยู่กับครอบครัวใหม่แล้วค่ะที่กรุงเทพฯ  หนูคิดว่ามันเป็นเรื่องของผู้ใหญ่ พ่อคงมีเหตุผลของพ่อ แต่หน้าที่หนูคือตั้งใจเรียนค่ะ หนูขอให้ทุกคนมีความสุขกับวันพ่อนะคะ


หนูว่างๆ ก็เลยแข่งกันวาดรูปตามอะไรก็ได้กับน้องฟิวส์ หนูเลยลองวาดรูปในหลวงดู

เป้าหมาย
เห็นคุณค่าและความสำคัญของสรรพสิ่ง ไม่ตัดสินที่ถูกหรือผิด และฝึกทักษะการฟัง

จิตศึกษาเรียนรู้และสัมผัสนิเวศแนวลึก

จิตศึกษาเรียนรู้และสัมผัสนิเวศแนวลึก

กิจกรรม

- ครูพานักเรียนนั่งใต้ร่มไผ่ พูดคุยเกี่ยวกับคุณค่าของสรรพสิ่งรอบตัว ที่มีคุณค่าในตัวเองไม่ใช่มีคุณค่าเพราะเป็นประโยชน์ต่อมนุษย์
- ครูและนักเรียนสังเกตฟังเสียงต้นไผ่พริ้วไหว โอนตามแรงลม เสียดสีกันไปมา และฟังเสียงนก หรือสิ่งมีชีวิตที่กำลังเคลื่อนไหวรอบตัวเราอย่างตั้งใจ
เป้าหมาย
เพื่อให้ตระหนักว่าจักรวาลหรือโลกคือศูนย์กลางไม่ใช่มนุษย์ สิ่งต่างๆ มีคุณค่าในตนเอง

ขอบคุณ คำเล็กๆ ที่ยิ่งใหญ่กว่าความหมาย

กิจกรรมขอบคุณ :

- ครูเล่าเหตุการณ์ประทับใจเกี่ยวกับการได้ขอบคุณ

- นักเรียนทบทวนสิ่งต่างๆ ที่รู้สึก อยากขอบคุณ

- นักเรียนวาดภาพและเขียนอธิบายให้เหตุผลสิ่งที่ขอบคุณ

- ทุกคนนำเสนอผลงาน

เป้าหมาย : เห็นคุณค่าของตนเอง ผู้อื่น และสรรพสิ่งรอบตัว

เช้าวันเปิดเรียน Quarter 3

      หลังจากเด็กๆ หยุดพักไปเกือบ 3 สัปดาห์ กลับมาเจอเพื่อนๆ ต่างมีเรื่องที่อยากจะเล่าให้เพื่อนๆ ฟัง

ในช่วงเช้าจิตศึกษาคุณครูจึงให้เด็กๆ ได้จับกลุ่มพูดคุยแลกเปลี่ยนความประทับใจในวันหยุดใต้ร่มไผ่

เป้าหมาย: เห็นคุณค่าของตนเอง ผู้อื่น ฝึกทักษะการเป็นผู้ฟังและผู้พูด

เช้าวันพุธที่ 30 พฤศจิกายน 2554 

         คุณครูพาเด็กวาดภาพระบายสีสิ่งที่ตนเองชื่นชอบและแต่งเรื่องราว  

เชื่อมโยงภาพต่างๆ ตามจินตนาการ

เป้าหมาย: เพื่อส่งเสริมจินตนาการและฝึกการคิดเชื่อมโยง

อุปกรณ์: กระดาษและสี